برادر ایزدیار درباره شهید احمد قریشی:
از همان سال ۱۳۶۰ که با حاج احمد قریشی آشنا شدم، او را فردی دوراندیش و با فکر یافتم.
ارتباط ما از طریق همکاری در بسیج بود.
دوراندیشی او شامل همه چیز می‌شد؛ به فکر آیندۀ سپاه و بسیج هم بود. همیشه توصیه می‌کرد چه کار کنیم که بسیج در آینده قدرت بگیرد. معتقد بود آموزش؛ پشتوانه جنگ است. سفارشمان می‌کرد که به پایگاه های بسیج برسیم.
* * *
مدیر خیلی خوبی بود و با فکر صحبت می‌کرد.
اهل شوخی بود، اما در کار، خیلی جدی می‌شد.
آدم کاری بود. تا دیر وقت می‌نشست و درباره امورات کاری صحبت می‌کرد که چه کنیم مشکلات حل شود.
خیلی هم پیگیر بود. کار را دنبال می‌کرد تا مطمئن شود به درستی انجام می‌شود.
همیشه از بچه ها می‌پرسید: چه کمبودی دارید؟ بگویید تا من فراهم کنم.
او هرگز دست از سپاه و آرمان هایش برنداشت و هدفش جز خدمت نبود.
