اواخر بهار سال ۱۳۶۲، بعد از عملیات والفجر یک بود. در منطقه کوهدشت (محل اردوگاه و عقبه تیپ سیدالشهدا (ع)) مستقر بودیم.
معمولا فرمانده گردانها، عصرها که می‌شد در چادر فرماندهی تیپ جمع می‌شدند و آخرین اطلاعات و اخبار را بررسی می‌کردند. چند باری هم من که معاون گردان بودم به اتفاق محسن خندانی فرمانده گردان در این جلسات غیر رسمی شرکت داشتم.
یکی از همین روزها، به اتفاق محسن به فرماندهی رفتیم. حاج آقا ثمری مسئول عقیدتی تیپ هم در چادر فرماندهی بود. بعد از سلام و احوالپرسی، محسن رو به شهید رستگار گفت: حاج آقا، همه گردانها اسم دارند، یک اسم هم برای گردان ما انتخاب کنید.
شهید رستگار رو به حاج آقا ثمری کردند و گفتند: چه اسمی برای این گردان انتخاب کنیم؟
حاج آقا ثمری مکثی کرد و گفت: «این تیپ بنام حضرت سیدالشهدا(ع) است و تمام گردانها به نام اصحاب سیدالشهدا (ع) نام گذاری شده‌اند؛ گردان حضرت علی اکبر (ع)، گردان حضرت قاسم (ع)، گردان قمر بنی هاشم (ع)، گردان زهیر، گردان حُجر و… . من پیشنهاد می‌کنم اسم گردان ادوات را بنام جناب بُرِیر که از اصحاب امام حسین(ع) در کربلا بود و آماده سازی ساز و برگ نظامی کاروان را بر عهده داشت؛ نام گذاری کنیم. چون با مأموریت این گردان هم تناسب دارد.»
حاج آقا ثمری ادامه داد: « بریر از شخصیت های برجسته و بزرگ کوفه و مرید ولایت بود که در ظهر عاشورا با حماسه‌ای قهرمانانه شهید و فدایی حضرت سیدالشهدا علیه السلام شد.»
شهید رستگار نگاهی به سایر برادران حاضر من‌جمله برادر غلامی جانشین تیپ، برادر ابوترابی، برادر حیدری رئیس ستاد تیپ، برادر محقق و چند نفر دیگری که بودند کرد و نظرشان را پرسید. همگی تایید کردند.
شهید رستگار رو به ما کرد و گفت صلوات بفرستید.
همگی صلوات فرستادند و از همانجا نام نامی «بُرِیر اِبنِ خُضِیر هَمدانی» برای گردان ادوات انتخاب شد.
بریر از بزرگان و رئیس قبیله هَمدانی های کوفه و حافظ قرآن بود که در واقعه کربلا بعد از اطلاع از خروج امام حسین(ع) از مدینه به اتفاق حبیب ابن مظاهر از کوفه خارج و به کاروان امام حسین(ع) ملحق شده بود و در ظهر عاشورا در نبردی جانانه ضمن به درک واصل کردن تعداد زیادی از حرامیان، بصورت ناجوانمردانه‌ای از پشت مورد اصابت شمشیر قرار گرفته و به فیض عظمای شهادت نایل آمد.
بعد از این نام گذاری به اتفاق محسن خندانی خداحافظی کرده و راهی مقر گردان شدیم و این موضوع توسط برادر خندانی به اطلاع بچه های گردان رسید و به تبلیغات هم دستور داده شد تعدادی تابلو با عنوان گردان بُرِیر تهیه و در مسیر منتهی به مقر گردان نصب کنند. از آن تاریخ تا زمان تبدیل شدن گردان ادوات به تیپ، نام گردان بُرِیر بر این گردان ماندگار شد.
منبع: برادر فلکی
