عملیات دفاع سراسری
نقش لشکر ۱۰ سیدالشهدا(علیه السلام) در عملیات دفاع سراسری
بعد از پذیرش «قطعنامه ۵۹۸» توسط جمهوری اسلامی ایران، رژیم بعثی عراق حمله سراسری خود را به غرب، جنوب و جبهه میانی کشورمان شروع و در برخی مناطق پیشروی کرد.
لشکر ۱۰ سیدالشهدا(ع) در آن زمان و بعد از عملیات پیروزمندانه «بیت‌المقدس ۶ » پدافند(حفظ) «قله شیخ محمد» ماؤوت را بر عهده گرفته بود.
رژیم بعث پس از قطعنامه، بهانه‌ای برای تجاوز به خاک ایران نداشت و باید به ظاهر نیروهای خود در مرزها را کاهش می‌داد. دشمن که به دنبال امتیاز گرفتن از ایران بود، با پشتیبانی هوایی از منافقین آخرین فرصت خود را امتحان کرد.
لذا ابتدا اقدام به تکِ گسترده‌ای در خرمشهر کرد و سپس با هجوم و آتش سنگین در منطقه سر پل‌ذهاب و صالح آباد، این مناطق را به تصرف در آورده و ضمن تخلیه شهر قصر شیرین راه ورود منافقین به داخل خاک جمهوری اسلامی ایران را هموار ساخت. پس از ورود منافقین به داخل خاک ایران، رژیم بعث در جهت پشتیبانی از آنها در چندین نوبت اقدام به بمباران هوایی خطوط نیروهای ایران کرد.
منافقین با پشتیبانی رژیم بعث، عملیاتی تحت عنوان “فروغ جاویدان” در تاریخ ۳ مرداد ۶۷ را آغاز کردند. آنها قصد داشتند با بهره‌گیری از اوضاع نابسامان شهرهای مرزی، به سر پل ذهاب، کرند و اسلام‌آباد رسیده و در نهایت خود را به کرمانشاه برسانند.
عملیات مرصاد
نیروهای ایرانی، عملیات مرصاد را با رمز “یا صاحب الزمان (عج)” در مقابل تهاجمات منافقین آغاز کردند؛ که توانستند آخرین برگ زرین دفاع رزمندگان در جنگ هشت سال دفاع مقدس را نیز به دست آورند و خوشبختانه آخرین توطئه منافقین نیز با شکست مواجه شد.
عملیات دفاع سراسری
همزمان با آغاز عملیات فروغ جاویدان توسط منافقین، رژیم بعث عراق اقدام به تک گسترده‌ای در خرمشهر کرد؛
لشکر سه زرهی عراق با پشتیبانی تیپ ۱۲ زرهی از سه راهی کوشک–زید به سمت جاده اهواز–خرمشهر حرکت و آنجا را اشغال کردند و همچنین قصد داشتند در سه راهی صاحب الزمان(عج) به منافقین الحاق شوند.
با توجه اینکه نیروهای عراق در منطقه جنوب پیشروی زیادی کرده بودند، به لشکر ۱۰ سیدالشهدا(ع) مأموریت داده شد سریعا از غرب به جنوب کشور منتقل و در جاده اهواز- خرمشهر با دشمن مقابله کند. به این ترتیب که ابتدا از پیشروی «لشکر ۳ زرهی» عراق جلوگیری کرده و سپس طی یک عملیات عراق را به پشت مرزها عقب براند.
اهمیت عملیات بازپس‌گیری مناطق از دست رفته کشور در آن مقطع بسیار زیاد بود چون عراق به ۱۵ کیلومتری اهواز و سه‌راه «صاحب‌الزمان (عج)» رسیده بود و اگر نیروهایش از محورهای جاده اهواز-جفیر و زید در سه‌راه یاد شده الحاق می‌کردند و به هم می رسیدند، اهواز سقوط می‌کرد.
***
در نیمه شب ۱ مرداد ۱۳۶۷ به «تیپ حضرت زهرا(س) لشکر ۱۰ سیدالشهدا(ع)» به فرماندهی سردار خادم مأموریت داده شد تا به جاده اهواز-خرمشهر اعزام و با لشکر ۳ زرهی گارد ریاست جمهوری عراق مقابله کند.
لشکر ۳ زرهی عراق؛ کاملا مسلح و باتجربه بود و در مقابل تیپ حضرت زهرا(س) تنها سه گردان داشت که زیرمجموعه آن سه گردان هم کامل نبود:
- «گردان امام حسن(ع)» به فرماندهی شهید «سعید تراب»
- «گردان امام حسین(ع)» به فرماندهی برادر جانباز «محمد اسماعیلی»
- «گردان حضرت زینب(س)» به فرماندهی «حمیدرضا راستگو»
این سه گردان زیر نظر و فرماندهی تیپ حضرت زهرا(س) یعنی سردار خادم در حالی وارد منطقه شدند که نمی‌دانستند خط مقدم دقیقا کجاست و کجا باید با دشمن مقابله کنند. هیچکس فکر نمی‌کرد عراق تا سه راه امام زمان (عج) پیشروی کرده باشد.
***
این عملیات در تاریخ یک مرداد ۶۷ صورت گرفت. لشکر ۱۰ سیدالشهدا(ع) با کمترین امکانات در مقابل این لشکر مجهز ایستاد؛ به گونه‌ای که رزمندگان فقط ۴۰ آرپی‌جی داشتند و دشمن ۱۵۰ تانک داشت!…
نیمه‌های شب بود که در منطقه «پادگان حمید» و «زید»، درگیری با لشکر ۳ زرهی عراق شروع شد. درگیری در منطقه استقرار دو گردان سمت راست جاده یعنی حمید و زید و گردان مستقر در سمت چپ جاده با دشمن آنقدر شدید و نزدیک بود که شلیک گلوله‌های «آر.پی.جی» روی تانک‌ها کارساز نبود و بعضی از تانک‌ها با پرتاب نارنجک به داخل آنها منهدم می‌شدند.
دیگر جنگ تن به تن شروع شده بود. نیروهای شجاع تیپ حضرت زهرا(س) مردانه جنگیدند و تعداد زیادی از نیروهای اسلام همچون سعید تراب، حسین مرادی، جواد رسولی و… به شهادت رسیدند.
از طرفی رزمندگان اطلاعات کاملی از اوضاع منطقه نداشتند؛ به همین جهت یکی از گردان‌ها به اشتباه، نیروهای عراقی را دور زده و خود را به پشت آن رساند. این گردان با حدود ۲۰۰ نفر نیرو عملیات را آغاز کرد و در نهایت حدود ۱۹۰ شهید تقدیم کشور کرد.
***
در این عملیات، رزمندگان اسلام مردانه جنگیدند و تعدادی از آنها در رزمی نابرابر، مظلومانه شهید شدند. اما آنچه برتری داشت تقوا و شجاعت رزمندگان دلیر تیپ حضرت زهرا (س) لشکر ۱۰ سیدالشهدا بود.آنها ضمن وارد آوردن تلفات سنگین به لشکر ۳ زرهی عراق و حتی به هلاکت رساندن فرمانده آن لشکر که برادرزاده صدام بود، باعث شدند نیروهای بعثی تا پشت مرز پاسگاه زید عقب‌نشینی کنند بنابراین هیچگونه الحاقی بین نیروهای عراقی مستقر در جناح‌های درگیری صورت نگرفت و اهواز از خطر سقوط رهایی یافت.
این عملیات با لطف الهی و رشادت رزمندگان با موفقیت انجام شد.
لشکر۱۰ سیدالشهدا(ع) در یک روز توانست با کمترین تجهیزات در مقابل لشکر مجهز زرهی دشمن ایستادگی کند و از ساعت پنج صبح تا سه بعدازظهر نتیجه جنگ را به نفع ایران تغییر دهند.
