قسمتی از یادداشتهای روزانه حمید داودآبادی:
چهارشنبه ۲۱ اسفند ۱۳۶۴
حاشیه اروندرود
... به کنار اسکله که رسیدیم، آب پایین رفته بود و باید منتظر میماندیم. سرم را روی پای «عباس نظریه» گذاشتم و چرت زدم. عباس ظاهرا جوانی شاد و شلوغ بود، ولی ترجیح میداد زیاد با کسی رفیق نشود. یعنی کسی با او رفیق نشود! ولی من آن شب دوستانه و خودمانی، سرم را بر زانوی او گذاشتم و روی زمین سرد و نمدار کنار نهر دراز کشیدم که مثلا استراحت کنم. عباس هم با انگشتانش موهایم را میجورید....
عباس نظریه حدود یکسال بعد، در واپسین روزهای دیماه ۱۳۶۵ در عملیات کربلای پنج در شلمچه به شهادت رسید.