شهید سید مصطفی فتاحی

شهید سید مصطفی فتاحی اولین فرزند خانواده بود و در دیماه ۱۳۴۶ در مازندران چشم به جهان گشود. پدرش از تبار سادات بود.

با وجود آن که پدر و مادر مصطفی هر دو اهل خطۀ سبز بودند، پس از تولد نخستین فرزندشان، راهی تهران شدند و در منزلی استیجاری مدتی در نظام آباد و بعد هم در دولت آباد تهران ساکن شدند.

در کودکی، اهل رفتن به مسجد و وقت گذراندن با بچه‌های اهل مسجد بود.

سال ۱۳۵۲ راهی دبستان شد و در سال ۱۳۵۸ مقطع راهنمایی را شروع کرد. سال ۱۳۶۱ وارد هنرستان فنی شد.

سال ۱۳۶۳ پایان سال دوم هنرستان بود که عازم جبهه شد.

وی به عضویت گردان حضرت زینب(س) از لشکر ۱۰ سیدالشهدا(ع) درآمد و پس از مدتی آموزش غواصی، او با نشان دادن لیاقت خود، به مقام فرماندهی گروهان غواصان رسید.

وی روحیه‌ای شاداب داشت و اهل شوخی و بگو و بخند بود. اما در مسائل نظامی، بسیار جدی می‌شد و با کسی تعارف نداشت.

او فرماندهی خاکی بود و کنار بسیجیان، نماز می‌خواند و ناهار می‌خورد.

بسیار پیش آمده بود که حین کار، سختگیرانه کسی را مورد مواخذه قرار می‌داد، اما بعد از اتمام کار، با همان فرد، همسفره می‌شد و با روی باز، با او برخورد می‌کرد.

سید، با جمع بودن را دوست داشت و همیشه نیروها را تشویق به حضور در جمع می‌کرد.

عزت نفس بالایی داشت. با بزرگترین مشکلات دست و پنجه نرم می‌کرد، اما خم به ابرو نمی‌آورد. چهره‌اش همیشه آرام بود و قامتش به هیچ طوفانی نمی‌لرزید.

او سرانجام در عملیات بیت المقدس ۴ به دیدار حق شتافت و با خون خود، با سرور شهیدان، بیعت کرد.