گزارش برادر سعید اردستانی از جلسه کارگروه لشکر در ۴ مرداد ۱۴۰۱
در چهارمین روز از پنجمین ماه سال ۱۴۰۱ جلسه کارگروه عملیات غرب کشور برگزار شد.
ابتدا نام عملیات نصر۴ برای این کارگروه انتخاب شد اما بعد از آن قرار بر این شد که تمام عملیات هایی که بعد از کربلای ۸ یعنی فروردین ۱۳۶۶ انجام شد در دستور کار قرار گیرد.
لشکر ۱۰ در هجدهم فروردین در شلمچه عملیات کربلای ۸ را انجام داد و چند روز پس از آن هم مشغول پدافند شد. بعد از آن بار و بنه‌اش را جمع کرد و به غرب کشور منطقه سردشت رفت. قرار بر این شد که مجموعه مأموریت‌ها و اتفاقات و عملیات‌هایی که لشکر ۱۰ از اواخر فروردین ۱۳۶۶ تا اواخر خرداد ۱۳۶۷ در غرب کشور انجام داده از جمله: نصر۴ و نصر ۷ و بیت المقدس ۲ و ۴ و ۶ و… زیر مجموعه کار این قرارگاه ویژه با مدیریت سردار علی خلیلی قرار گیرد. خلیلی در آن زمان مسئول ستاد لشکر بود.
همچنین در جلسه امروز از سردار عباس قهرودی فرمانده تیپ یکم ثارالله و تعدادی از نیروهای این تیپ نیز دعوت شده بود که با کم و کیف کار در حال انجام آشنا شوند تا بتوانند آنها نیز کار خود را در جهت جمع آوری خاطرات مربوط به گردان های تیپ یکم ثارالله از جمله گردان حر، گردان زهیر و گردان حضرت قاسم علیه السلام شروع کنند.
نفرات حاضر در جلسه امروز عبارت بودند از:
سرداران فضلی، علی خلیلی، خادم، مرادیان، علی کرمی، ابوالفضل اسلامی، امیر خجسته، جواد کاند، علی اسدی، فرهاد امتی، جعفر طهماسبی، دکتر وزوایی، اکبر عاطفی، رضا مشایخی، محمدرضا مشایخی، سالمی نژاد، رضا دهقان، سعید اردستانی، عباس قهرودی و بچه های گروهان های تیپ یکم ثارالله از جمله سید بهزاد پدیدار، چراغی و…
جلسه ساعت ۹ و ۵ دقیقه صبح با تلاوت قرآن آغاز شد. سپس برادر خادم بعد از خیر مقدم خدمت حضار متن تشکر از زحمات برادر خلیلی، توضیح مختصری را درباره قرارگاه پژوهشی غرب کشور ارائه نمود.
بعد از آن سردار علی خلیلی صحبت هایش را با عرض تبریک ایام عید شروع کرد ضمن تشکر از دوستان که در ایام درگیری ایشان با بیماری کرونا پیگیر و احوال‌پرس بودند، توضیح ضمنی درباره کم و کیف قرارگاه داد و بلافاصله از دوستان خود که در جلسه قرارگاه حضور داشتند خواست که گزارش خود را ارائه کنند.
برادر علی محمد اسدی در خصوص کارهایی که در قرارگاه انجام گرفته است از جمله عقد قرارداد با نویسنده ها (آقای مشایخی، شیخی و سالمی‌نژاد) صحبت هایی کرد و اذعان نمود که اسناد و مدارک مربوطه تحویل ایشان داده شده و کار شروع شده است.
سپس سید بهزاد پدیدار با تسلط خوبی که بر اتفاقات و تاریخ و لحظات مربوط به اتفاقات عملیات نجات ماووت داشت، سخنانی را ایراد نمود و با توجه به ارتباطی که با نیروهای لشکر ۲۸ کربلا داشته است از قول آنها گفت که: اگر بچه های لشکر ۱۰ نیامده بودند کار برای بچه های لشکر ۲۸ کربلا هم بالا می گرفت.
پس از آن نوبت به عبدالرضا سالمی نژاد؛ نویسنده عملیات بیت المقدس ۲ رسید. سالمی نژاد از عدم وصول مدارک لازم و همچنین از کم و کسری های کار صحبت کرد و بنا شد اسناد و مدارکی که نیاز دارد در اختیار قرار گیرد.
در خلال صحبت های ایشان بحث جدیدی مطرح شد با این موضوع که اساس آن به چه چیزهایی سند و مدرک جنگ گفته می شود. بعد از گفتگوی مفصل در این باره قرار بر این شد که تنها اسناد و مدارک زمان جنگ به عنوان سند قطعی و قابل اطمینان در نظر گرفته شود به این ترتیب به مصاحبه هایی که پس از دوران جنگ انجام گرفته باشد نمی‌توان عنوان «سند و مدرک» اطلاق نمود.
پس از رفتن سردار خلیلی، موضوع دوم جلسه آغاز شد.
دستور دوم جلسه: موضوع گردان حضرت قاسم از تیپ یکم ثارالله بود.
سردار عباس قهرودی ضمن تشکر از سردار فضلی گله کرد که تاکنون تیپ الزهرا سلام الله بیشتر مورد توجه قرار گرفته و سایر تیپ‌های لشکر ۱۰ مورد غفلت واقع شده‌اند.
سردار فضلی ضمن تایید صحبت برادر قهرودی، عنوان «چریک پرتلاش لشکر ۱۰» را به ایشان اختصاص دادند و گفتند: حرف حاج عباس کاملا صحیح است. چهل سال است که او را می‌شناسم. ایشان جانبازی فعال و فداکار است…
سردار فضلی ادامه داد: درست است که کار با تیپ الزهرا سلامم الله شروع شده، اما سایر گردان ها هم بسم الله بگویند و بیایند وسط و کار را شروع کنند.
سپس برادر چراغی درباره گردهمایی هایی که گردان حضرت قاسم داشته است صحبت نمود و با توجه به اینکه این روزها سالروز عملیات های دفاع سراسری و غدیر است، گریزی هم به این عملیات‌ها و نقش لشکر ۱۰ در این دو عملیات زد و نکات جزئی و جالب توجهی را بیان نمود.
بعد از ایشان نیز برادر پدیدار، نکات جزئی‌تر را درباره عملیات غدیر مطرح نمود.
سردار فضلی نیز با بیان خاطرات و حضور میدانی خود برای این عملیات و سرعت عمل بسیار بالا، بر غنای مطالب ارائه شده در جلسه افزود.
با فرا رسیدن اذان ظهر، جلسه پایان یافت و حاضران بعد از انداختن عکس یادگاری، نماز جماعت را برپا کردند.
