عملیات والفجر۱ در جبهه‌های میانی بصورت موفقیت آمیز اجرا شد و طی آن ضربات سختی به نیروهای بعث عراق وارد آمد. تیپ۱۰ سیدالشهدا علیه‌السلام که در این عملیات خوش درخشیده بود، پس از اتمام مرخصی نیروهایش در ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۶۲، از پادگان دوکوهه به سمت کوهدشت حرکت کرد و در آن‌جا اردو زد تا خود را برای مأموریت‌های آتی آماده کند.
علت انتخاب این اردوگاه به این خاطر بود که از طرف قرارگاه نجف به فرماندهی عزیز جعفری به ۱۰تیپ ماموریت داده بودند تا در منطقه سرپل‌ذهاب، ارتفاعات مرزی بشکان، آهنگران و سلمانه عملیات کنند، زیرا دشمن در این منطقه تا قصرشیرین و هم‌چنین روی تنگه پاتاق و کل منطقه سرپل‌ذهاب دید و تیر داشت. به همین دلیل این ماموریت به آن‌ها واگذار شد تا مناطق اشغالی را از دست دشمن خارج کنند.
وجود ارتفاعاتی شبیه منطقه مورد نظر در اردوگاه کوهدشت و معتدل بودن هوای آن‌جا، هم‌چنین نزدیک بودن به جبهه‌های غرب از علت‌های مهم این انتخاب بود.
طبق طرح‌ریزی قبلی که توسط طرح و عملیات انجام شده بود مهندسی رزمی جانمایی محل استقرار گردان‌ها و واحد های تیپ را مشخص و هرکدام روی تپه‌ای مستقر شدند و مقرر شد هرگردان و واحد به صورت مستقل مراسمات صبحگاه خود را اجرا نماید، علت این تصمیم رعایت اصول پراکندگی و در امان بودن نیروها از حملات احتمالی هوایی دشمن بود.
